by Elijah Abanto
Malamang kahit sinong tao ay ganito ang pilosopiya: that one way or the other, ay mayroon tayong pinaniniwalaan sa sinasabi ng isang tao at mayroon ding hindi natin pinaniniwalaan. Kung mayroon man akong isang personang pinaniniwalaan ng buo yun ay ang Dios; at kung mayroon man akong isang libro na pinaniniwalaan nang buo yun ay ang Biblia, dahil iyon ang Salita ng Dios. Nothing more, nothing less.
Pero may dating na kakaiba sa isang tao kapag sumipi ka sa aklat ng isang manunulat o personalidad—mas madaling isipin na kaya mo siya sinipian ng mga salita ay dahil pinaniniwalaan mo ang lahat ng kanyang mga opinyon at sinasabi—lalo na kung positibo ang tingin mo sa sinipi mo mula sa kanyang isinulat. At ito’y natural; maraming matatalinong tao na ganito ang unang reaksyon, bagaman sa kanilang pag-iisip ay kumaklaro na baka hindi naman ganito ang kaso ng sumipi.
Ngunit narito lamang ang aking sasabihin: hindi lahat ng sinisipian ko o kinukuhanan ng article ay pinaniniwalaan ko sa lahat ng kanyang sinasabi o ginagawa. Mabuti na lamang at naibigay itong suwestiyon ng aking pastor na sumulat ng isang artikulo patungkol dito para maging klaro sa mga mambabasa ang ibig-sabihin ng pagkuha ko ng mga sipi sa ibang mga kilalang Kristiano.
Para mas malinaw o para mas mapatunayan kong ganun nga ang aking katayuan ay nais kong ipakita sa inyo ang mga bagay na hindi ko pinaniniwalaan sa tatlo sa mga awtor na kinuhanan ko ng mga artikulo para sa BDJ: sina Charles F. Stanley, Charles R. Swindoll, at Charles W. Colson. (Ngayon ko lang napansin na puro “Charles” ang mga kilalang Kristiano na kinuhanan ko ng sipi o articles.)
Charles F. Stanley. Sa tatlong tao na kinukuhanan ko palagi ng articles, siya ang pinakagusto ko. Una sa lahat ito ay dahil kilala siya bilang isang Baptist. Ang ibig kong sabihin, hindi niya itinatago ang kanyang pagkakakilanlan bilang isang Baptist, kahit na kadalasan sa Amerika ang mga Southern Baptist pastors at writers, sa halos lahat ng pagkakataon, ay hindi babanggitin na sila’y Baptist. Ngunit ang pangalan mismo ng church na kanyang pinagpa-pastor-an niya ay “First Baptist Church of Atlanta,” at alam ko iyon dahil nakita ko sa kanyang TV program na In Touch with Dr. Charles F. Stanley—ibig-sabihin buong mundo ang nakakaalam na Baptist siya. At hinahangaan ko siya dahil doon. Ang kanyang mga articles sa In Touch magazine ay sinasang-ayunan ko, at sa tingin ko ay biblikal. Maaari kong sabihin na sa ngayon ay wala pa akong nababasa mula sa kanya na hindi ko sinasang-ayunan.
Ang hindi ko lang sinasang-ayunan sa kanya ay ang kanyang pananatili sa Southern Baptist Convention. Ang SBC ay hiniwalayan ng maraming Baptist pastors dahil sa ginagawa nitong kompromiso sa doktrina. Bagaman hindi mo siya maririnig na sumasali sa mga aktibidades ng SBC gaya ng ibang kilalang SB pastors at writers tulad nina Rick Warren, Josh McDowell, at marami pang iba, ay iba pa rin ang matawag na kasali sa grupong ito. Sabi nga sa Biblia na “come out of her, my people, that ye be not partakers of her sins, and that ye receive not of her plagues” (Revelation 18:4). Bagaman iba ang tinutukoy ng passage na ito, ang prinsipyo ng paghiwalay sa anumang organisasyon na mali ay nandoon pa rin.
Isa pa rito ay ang pag-tolerate ni Stanley sa mga articles na inilalathala sa In Touch magazine. Ang mga articles niya mismo ay tama at naaayon sa Biblia, ngunit ang ibang articles na hindi niya isinulat, yun ang problema. Ang ibang mga articles sa kanyang publikasyon ay sumasang-ayon sa mga modernong musika na pang-”Kristiano” daw, o kaya naman may article na ini-interview ang mga Kristiano na may maling pilosopiya. Oo nga, hindi siya ang sumusulat nito, ngunit hindi rin naman tama ang pumayag ka na mailathala sa publikasyon mo ang mali, dahil tulad nga ng sinabi ko sa mga unang talataan, mas madaling isipin na dahil kinuhanan mo ng sipi ang isang tao ay pinaniniwalaan mo ang bawat sinasabi nito at ginagawa, which is not the case, I think, kay Stanley. Ang musika sa kanyang iglesiya ay conservative. Not once did he invite anyone na may modernong “Kristianong” musika sa First Baptist Atlanta. Ngunit ang pag-tolerate, yun ang hindi ko sinasang-ayunan sa kanya.
Charles R. Swindoll. Maaaring pinakagusto ko si Stanley personally ngunit si Swindoll naman ang pinakapaborito ko. Marahil ay dahil mas marami akong libro niyang nababasa. Isa pa, his writing at paraan niya kung paano i-expound ang Scriptures ay very interesting at nakaka-disarma. Pinagpala siya ng Dios ng magandang panulat. Lagi ko ring napapakinggan ang kanyang mga mensahe sa Insight for Living, kanyang radio program na bino-broadcast sa maraming bansa kabilang ang Pilipinas (sa 702-DZAS), at sa Internet. Ang kanyang mga mensahe ay biblikal, interesante, at nakakahamon, nakakapag-bigay inspirasyon. What’s more interesting is that he is also a Baptist!
Which is also the first cause na hindi ko siya sinasang-ayunan—hindi mo maririnig sa kanyang bibig palagi na Baptist siya. Ang mga alam kong iglesya na kanyang pinagpastoran, tulad ng First Evangelical Free Church of Fullerton at sa ngayon ay Stonebriar Community Church, ay halatang wala ang pangalang “Baptist” doon. Nalaman ko lamang na Baptist siya sa isa sa mga broadcast niya sa radio at minsan ko lang iyon narinig.
Secondly, nakabasa na ako ng mga aklat ni Swindoll kung saan hindi ko sinasang-ayunan ang mga sinisipian niya ng mga salita. Minsan ay nag-quote siya ng isang Roman Catholic, si Henri Nouwen, sa kanyang aklat na Intimacy with the Almighty. Hindi ko rin sinasang-ayunan ang kanyang pagsasabi ang paggamit niya nang maraming versions para ma-klaripika ang mga medyo malalabong talata, at pagsasabi na “mas tama ang ganitong translation.” (Though pareho sila ni Stanley nang ginagamit na version, which is the New American Standard Bible, ay hindi naman nagsasalita si Stanley na mas tama ang ganitong translation.) Isa pa ay ang kanyang pilosopiya na walang unacceptable kind of music, bukod lang sa Rock. Siya mismo ay nakikinig ng Country music, ayon sa kanyang mga broadcasts at sa aklat niyang The Grace Awakening. Sinabi niya na walang problema sa kung anong musika o damit ng isang tao, though sa sarili niya ay mayroon siyang personal na convictions. Ngunit ang ganitong klase ng pilosopiya ay misleading. Dagdag pa rito ang kanyang involvement sa deeply-compromised na Promise Keepers, isang interdenominational na organisasyong directed sa mga adult men na tinatanggap ang lahat ng sekta ng Kristiyanismo.
Charles W. Colson. Isa sa mga nakakuha ng aking atensyon tungkol sa kanya ay ang istorya mismo ng kanyang kaligtasan. Isang masamang politiko na naging dedikadong Kristiano—ito ay isang kamangha-mangha at magandang patotoo sa buong mundo (tinalakay niya ito sa best-selling niyang aklat na Born Again.) Isa pa ay ang kanyang matapang at matalim na paraan niya ng pagsusulat. Kung may nakikita siyang mali, buong tapang niyang babanggitin kasama ang mga pangalang kaugnay doon. With all the wrongs set aside, gusto kong writer si Charles Colson. Isa siyang Baptist anyway.
Ngunit ang mali lang sa kanya ay ang bulgar niya ring pakikipag-fellowship sa ibang sekta ng Kristianismo, ang Roman Catholicism bilang isang kapansin-pansing halimbawa. Kino-quote niya sina Mother Teresa, Henri Nouwen, St. Augustine, Richard John Neuhaus, at marami pang ibang Catholics. Nais niyang magkaisa ang lahat ng sekta ng Kristiyanismo na naniniwala sa Fundamentals, na nakikita niyang batayan para i-fellowship o hindi i-fellowship ang isang sekta o hindi. Naniniwala siya na kapag ang doktrina ay hindi kasama sa Fundamentals na ito, ay dapat lamang na makipag-fellowship sa mga ito. Ang kanyang mga sulatin ay very convincing na kung hindi mo alam ang doktrinang tama, ay paniniwalaan mo lahat ng kanyang sinasabi.
He’s very ecumenical na sumulat pa siya ng isang aklat para sa kilusan na nagtutulak na makiisa sa mga Katoliko. Iyon ang Evangelicals and Catholics Together (isinulat niya pa ito kasama si Richard John Neuhaus, isang kilalang Catholic priest).
You may even have learned something from this. I’m glad my pastor adviced me about this. At nais ko rin na ang bawat Kristiano ay huwag gawing idol ang mga tao (kahit Kristiano, especially kahit Baptist pa ito). No one is perfectly right on something. Maaaring ako mismo ay may maling paniniwala. Ang nais ko lamang sa bawat isa ay ang paniwalaan ang Dios at ang Kanyang Salita nang buo, and from that ay kumuha ng babasahin na sumasang-ayon sa katotohanan na ito at gamitin para sa ikatitibay ng ibang mga Kristiano.
Kaunti lamang ang nakakapagpasaya sa akin nang higit sa makita ang isang Kristiano na lumago at na-encourage dahil sa aking isinulat o nilathala. bdj
