The Plug-In Drug, by Charles R. Swindoll

Isang nakakamanghang eksperimento sa adiksyon ang iniulat sa isang issue ng Good Housekeeping magazine. Hindi adiksyon sa droga. Hindi rin adiksyon sa alcohol. Ito’y adiksyon sa telebisyon.

May isang diyaryo sa Detroit [USA] na nagbigay ng offer sa 120 pamilya sa lungsod. Pinangakuan ang mga pamilya ng 500 dolyares kung sila’y papayag na hindi manonood ng TV sa loob ng isang buwan. Tama—500 dollars kung papanatilihin nilang nakapatay ang TV sa loob lamang ng 30 araw. Hulaan mo kung ilan ang tumanggi sa offer.

Ninety-three.

At sa dalawampu’t pitong mga pamilya na pumayag, lima ang pinag-aralan at iniulat sa article ng magazine na iyon. Naisip mo na siguro kung gaano kalaking adjustment ang ginawa nila. Ang bawat pamilya ay nanonood ng TV mula 40 hanggang 70 na oras kada linggo … yun ay mula 5.7 hanggang 10 oras bawat araw. Isipin mo yun! Bawat araw ng bawat linggo ang mga parehong tunog at larawan ang patuloy na naging bahagi ng mga pamilyang iyon—taon-taon.

Nagkaroon ng mga kakaibang epekto ang hindi panonood ng telebisyon. May isang babae na nagsimulang makipag-usap sa pusa at may mag-asawa na simula noon ay hindi na nakipag-usap sa isa’t isa!

Ngunit mayroon din nangyaring maganda. Ang mga libro ay nahuhugot na mula sa lalagyan, na nakaipon na ng alikabok sa pagpapabaya, at binasa. Ang mga pamilya ay naglaro, nakinig sa radyo, at masayang naglalaro ng pagre-record! Sa isang pamilya may dalawang batang naglaan ng oras para magsanay ng pagi-spell ng kanilang mga pangalan at tirahan!

At, milagro ng mga milagro, mayroon pang mga pamilya na nag-ulat na ang kanilang mga batang anak ay hindi na nagngangawa tuwing papaliguan sila sa gabi! At may ilan (mabuting umupo ka muna) ay kusang nagsanay ng kanilang mga piano lessons.

Ang mga resulta? Well, ang mga “no TV month” families ay kailangang aminin ang apat na mga katotohanan:

1. Sila’y naging mas-close.

2. Mas maraming oras para magkasarilinan ang mga magulang at mga anak.

3. Nagkaroon ng kapansin-pansing pagtaas sa pagiging pasensyoso sa pagitan ng magkakapamilya.

4. Nag-improve ang kanilang pagiging malikhain.

Nais ko sanang i-report ang sumusunod sa kabaligtaran… ngunit nais kong maging honest imbes na maging mapangarapin at idagdag na nanalong muli ang telebisyon sa kanila. Lahat sa limang pamilyang iyon ay bumalik sa kanilang adiksyon sa halos ganun ding kadaming oras kumpara sa una. May ilan pa ngang nakahigit pa.

Hindi naman yung TV ang nagbibigay ng alalahanin sa akin. Hindi, ito’y isa lamang gamit na maaaring magamit at ma-enjoy paminsan-minsan. Ang nagpapalungkot sa akin ay yung pag-abuso nito—yung adiksyon na sinisira ang pagiging malikhain ng tao at lumulumpo ng mga personal na relasyon sa tao. Sumasang-ayon ako sa puna na ginawa ng Christian Medical Society Journal nitong mga nakalipas na taon:

Ang pangunahing panganib ng telebisyon ay hindi nakabase sa pag-uugaling nagre-resulta mula rito kundi sa pag-uugaling pinipigilan nito.

Ang pagbukas ng telebisyon ay maaaring makasira ng proseso na nagbabago ng mga musmos sa pagiging mga mature na tao … at nagpaparalisa ng mga manonood na maging palaisip at maalagang mga tao. Iyon ang dahilan kung bakit narinig ang isang siyam-na-taong bata sa San Francisco na nagsasabi:

“Mas gusto ko pang manood ng TV kaysa maglaro sa labas dahil nakakabagot sa labas. Pare-pareho lamang naman sila ng nilalaro, tulad ng duyan at iba pang bagay.”

Isang kilalang awtoridad ang nagsasabi na ang mga batang pinalaki sa telebisyon ay dumarating sa katandaan nang walang kitang senyales ng pagbaba ng katalinuhan sa kabuuan. Mukha namang walang malaking kabawasan sa utak, ngunit mayroong ilang mga kakaibahan na nagbibigay-alalahanin sa mga eksperto sa larangang ito.

· Pagtaas ng komunikasyon na halos walang normal na salita (tulad ng “pare … uh … alam mo na … uh…”).

· Napakakaunting naiisip na mga konsepto mula ang mga young adults.

· Isang matindi at halos walang-kabuluhan na pagdepende sa musika na may heavy beat bilang kaisa-isa nilang gusto.

· Madalas na pagkakaroon ng bawal na gamot.

· Mas malaking interes sa mga passive experiences kaysa sa mga bagay na nangangailangan ng pag-iisip at aktibong pakikilahok.

At dahil ang telebisyon ay nasa malaking porsyento ng mga tahanan, ang mga problemang ito ay hindi bumababa.

Mga kapatid, dapat tayong gumawa ng paraan tungkol dito! Dapat lang nating gamitin nang tama ang dalawa sa mga pinakamaliliit na bagay sa iyong bagay, ang on-and-off button ng iyong TV at ang payak ngunit makapangyarihang salitang Hindi. Alalahanin natin ang mga salitang ito:

Finally, brethren, whatsoever things are true, whatsoever things are honest, whatsoever things are just, whatsoever things are pure, whatsoever things are lovely, whatsoever things are of good report: if there be any virtue, if there be any praise, think on these things. (Philippians 4:8, KJV). 

Maniwala ka, ang mga benepisyo na inyong makukuha ay mas mahalaga pa kaysa sa $500 at tunay na tatagal.

Para sa pagbabago, tanggalin mo na sa saksakan ang telebisyon mo.

Palalalimin ang iyong mga ugat:

Psalm 25:15; Ezekiel 20:21-31; 1 John 2:15-17

Pagsasanga:

1. Hinahamon kita na patayin ang iyong TV sa loob ng isang linggo at punuin ang mga libre mong oras ng kahit isang magandang libro, pakikinig sa musikang Kristiano, paglalaro ng isang magandang laro, paglakad, pagbisita na hindi mo pa nakikita sa nakalipas na tatlong buwan.

2. Sa bawat isang oras na ikaw ay nanood ng TV, ay tumbasin mo rin ng isang oras ng pagbabasa ng Bible o isang magandang libro.

—————————————————————————————————

Ito ay isang Tinagalog na article mula sa aklat ni Charles R. Swindoll, Growing Strong in the Seasons of Life, pp. 326-328. Inilathala ng Multnomah Press, Portland, Oregon. ©1983 Charles R. Swindoll, Inc. 

Stages of Porn Addiction

by Gene McConnell and Keith Campbell

Not everyone who sees porn will become addicted to it. Some will just come away with toxic ideas about women, sex, marriage and children. That kind of damage is bad enough. And porn isn't the only ingredient in addiction. Usually, those who become addicted have some kind of emotional opening that allows the addiction to really take root.

Some of you reading this will become addicted, like I was. The porn companies don't mind at all if you become completely addicted to their product. It's great for business. An addicted customer keeps coming back for more. And so they fill their porn with images that will excite you, arouse you and get the hormones flowing. You don't have to shoot up any drug with a needle to get addicted to porn — your body will make its own drugs just by looking at the pictures. Dr. Victor Cline says that sex and pornography can be a more difficult addiction to break than cocaine.

Five stages of addiction

Early exposure. Most guys who get addicted to porn start early. They see the stuff when they are very young, and it gets its foot in the door.

Addiction. Later comes addiction. You keep coming back to porn. It becomes a regular part of your life. You're hooked. You can't quit.

Escalation. After a while, escalation begins. You start to look for more and more graphic porn. You start using porn that would have disgusted you when you started. Now it excites you.

Desensitization. Eventually, you start to become numb. Even the most graphic, degrading porn doesn't excite you anymore. You become desperate to feel the same thrill again but can't find it.

Acting out sexually. At this point, many men make a dangerous jump and start acting out sexually. They move from the paper and plastic images of porn to the real world.

When I personally got to the "acting out phase," I started fantasizing about what it would be like to actually rape a woman. I finally tried it one night when I saw a woman who "fit" the scenario that porn had taught me to look for. I was lucky. Very lucky. I didn't go through with it. After being reported, arrested and spending some time in jail, I finally was able to begin the process of weeding out the lies in my life that porn had put there.

Other men aren't so lucky. I realize now that with just a little push, I could have gone over the edge. I could have raped that woman and then killed her to cover my tracks. That's how Ted Bundy got started. When the porn he was addicted to wasn't enough anymore, he tried the real thing — rape, and then murder. When he succeeded, he did it again. And again. Pornography addiction is very serious.

Are you addicted?

Some of you reading this may have already developed an addiction to porn. If you see any of the patterns I've described above in your life, you need to put the brakes on right now. Is porn beginning to control your life? You can't put it down — you keep going back for more? Perhaps you find yourself needing to see increasingly graphic pornography. You're masturbating more and more often. You're starting to take risks or act out physically for sexual thrills. If you see yourself at any point on this progression, you are in serious trouble, and you need to realize it — and get help.

Excerpted from the Dare to Dig Deeper booklet "Toxic Porn", by Gene McConnell and Keith Campbell. Copyright ©1996 Focus on the Family. From TroubledWith.com.