Silence: When God Speaks Clearly

by Elijah Abanto

Nito lamang nakaraang araw ay puno ng videokehan ang kalsada namin. Sa oras na ito ay wala akong naririnig, ngunit hindi na ako magtataka kung mamaya ay may marinig na naman akong ingay ng videoke. Lagi nang ganito simula noong lumipat kami sa subdivision na ito. Bihira ang isang araw na walang kantahan sa videoke sa isa mga kapitbahay namin. Minsan sa tapat namin, minsan sa katabing bahay namin sa kanan, minsan yung kasunod noon, minsan naman doon sa bahay sa kaliwa namin, minsan sa medyo mas malayo pero ang lakas abot sa lugar namin. Kung hindi naman nagvi-videoke, ay nanonood naman sila ng pelikula (hindi ko alam kung mahina lamang ang pandinig nila o gusto nilang papanoorin ang kapitbahay o ipaalam kung gaano kaganda ang sound ng kanilang speaker o TV) na pagkalakas-lakas din. Kung hindi man ganon ay mga pakikinig sa mga worldly songs ang maririnig mo—o kaya naman (minsan lang naman ito), ay sigawan ng magulang at anak. Minsan lang ganito katahimik (kung masasabi ko mang katahimikan ang paminsan-minsang pagdaaan ng mga humaharurot na sasakyan sa aming kalsada).

Sa mundong ito na puno ng ingay at gusto sa ingay, may isang boses na hindi na natin marinig nang mabuti (kung naririnig man natin): ang boses ng Dios. Alam mo bang nagsasalita pa rin ang Dios ngayon? Noon ang Dios, bago magkasala sina Adan at Eba, ay maaari mo Siyang makausap nang direkta—at maririnig mo nang malinaw (Genesis 1:28-30; 2:16-17). Simula noong magkasala ang tao, ang ganitong pribilehiyo ay nabawasan at napunta na lamang sa mga nais Niyang bigyan ng espesyal na mensahe, tulad ni Cain, Enoch, Noah, Abraham, at mga propeta. Kahit si David, ang lalaki ayon sa puso ng Dios, ay kailangan ang saserdote at propeta para malaman ang kalooban ng Dios. Dumating ang panahon na kinakausap ng Dios ang tao sa pamamagitan na lamang ng mga propeta. Sa Bagong Tipan, sa pamamagitan ni John the Baptist (Matthew 3:1-12), pagkatapos ay sa pamamagitan ni Jesus, ang Dios na nagkatawang-tao (Matthew 1:23, 25). Maging sa iglesya, tanging mga apostol lamang at mga ebanghelista ang kinakausap ng Dios sa pamamagitan ng Banal na Ispiritu o ni Jesus (Acts 8:29; 9:1-16; 10:9-16; 13:2, etc.). Noong makumpleto na ang Biblia, hindi na kailanman nakipag-usap ng direkta ang Dios sa tao. Sa pamamagitan na ng pangangaral ng mga pastor at Kanyang mga anak ang Dios ay nakikipag-usap sa tao.

Ngunit may isang bagay na hindi nawala mula pa noong umpisa: nakikipag-usap nang personal ang Dios sa bawat isa sa ating Kristiano. Hindi ito mauunawaan ng mga hindi ligtas, ngunit alam ng mga Kristiano, ng mga ligtas na kinakausap tayo ng Dios nang personal. Nariyan ang Biblia, nariyan ang pastor at mga tagapagturo upang ipangaral sa atin ang kalooban ng Dios, ngunit ang Dios mismo ay kumikilos at nagsasalita sa atin. Hindi naririnig ng iba, ngunit malinaw nating naririnig—makinig lamang tayo.

Ang problema lamang, ay hindi tayo tumatahimik. Hinahayaan natin na istorbohin tayo ng ingay ng sanlibutan, ng ingay ng musikang pangmundo, ng telebisyon, ng mga tsismis, ng mga pakikipagkwentuhan sa kapwa, ingay ng magulo nating mga pag-iisip—hanggang sa punto na ang marahan at malinaw na boses ng Dios ay nasasapawan na ng ingay ng mga iyon. At huwag kang magkakamali, ikaw ang nagpapahadlang; ikaw ang dahilan kung hindi mo marinig o hindi mo marinig nang malinaw ang boses ng Dios. Dahil hindi tayo tumatahimik. Ngunit kung tayo ay tatahimik, hindi lamang natin maririnig ang boses ng Dios nang malinaw, kundi lalo tayong mapapalapit sa Kanya.

Makikita natin ang ating kasalanan. Tinanggap lamang nina Adan at Eba na sila’y nagkasala nang sila’y tumigil nang magturuan at nakinig na lamang sa sinasabi ng Dios.

Makikita natin ang Kanyang kalooban. Kapag inalis natin ang mga gumugulo sa ating relasyon sa Dios, makikita natin ang Kanyang kalooban sa atin. Doon tayo nakakapag-isip nang tama, at naliliwanagan sa mga nais sabihin ng Dios sa atin.

Maiintindihan natin ang mga katotohanang sinasabi Niya sa kasulatan. Kadalasan kapag ako’y tahimik, doon ako binibigyan ng Dios ng maraming mga kaisipan na nagbibigay-linaw sa mga tanong ko tungkol sa mga katuruan ng Kasulatan. May mga aral o utos ang Dios na hindi natin maunawaan kung bakit kailangan o dapat nating gawin, ngunit kung tatahimik lamang tayo at makikinig sa boses ng Dios, ay mauunawaan natin ito.

Mahihirapan na ang Kaaway o ang sanlibutan na akitin tayo sa mga makamundong pagnanasa. Dahil alam natin na hindi natin maririnig nang maayos ang boses ng Dios sa gitna ng mga bagay ng mundo, ay pinipigil na natin ang ingay nito na bumalot muli sa atin. Sa bawat bagay ay alam mo na ang sinasabi ng Dios, kaya mahirap na para sa mundo at kay Satanas na dalhin tayo sa pagkakasala.

Alalahanin natin na kaya nakausap nang direkta ng Dios ang mga nabanggit kanina ay dahil tumahimik muna sila sa Kanyang harapan. Ang bansang Israel ay nasakop ng ibang bansa noon dahil hindi sila tumahimik nang magsalita ang mga propeta ng mensaheng galing sa Dios, bagkus ay panay sila dahilan, panay paglalapastangan—panay ingay—ang kanilang ginawa, hanggang sa punto na pinahirapan pa nila at pinagpapatay ang mga lingkod ng Dios. Imbes na makinig at tumahimik sa harap ng pagtuturo ni Jesus, ang mga Fariseo at Saduceo ay walang ginawa kundi lumaban o hanapan ng mali ang Kanyang mga sinasabi—at pinagbayaran ng Israel nang husto ang pagkakasalang ito.

Mayroon akong napanood na pelikula kung saan mayroon akong narinig na magandang pangungusap: “Ease your storm.” Kung papayapain lamang natin ang unos sa ating mga isip at puso na dulot ng mga problema at hirap, maririnig natin ng boses ang Dios, na Siyang magbibigay ng tunay na kapanatagan sa ating isip at puso.

Bakit hindi natin ito gawin? Bakit hindi tayo lumayo sa ingay ng sanlibutan at maging tahimik at makinig sa boses ng Dios? Bakit hindi tayo pumunta sa isang lugar na tayo lamang at ang Dios ang naroon? Walang istorbo, walang ingay.

Panahon na siguro para tayo’y tumahimik at makinig sa Kanya. Nakakapagod na rin ang ingay ng videoke, ng radyo, ng telebisyon, ng awayan at sigawan. Bakit hindi tayo magpahinga? Kay sarap kayang makinig sa marahan at mahinahong boses ng Dios. bdj

If you want to avail a copy of BDJ Volume 3, Issue 43, please comment below.

How to Benefit from the Bible

by Reyvie Manalo

Jas 1:21  Wherefore lay apart all filthiness and superfluity of naughtiness, and receive with meekness the engrafted word, which is able to save your souls.

Bilang mga Kristyano, hindi natin ikinahihiyang sabihin na ang Bibliya ang ating batayan sa ating pananampalataya at pamumuhay. Ito ay isang napakagandang patotoo. Sa atin na mga Baptists na nagfe-Facebook, nakalagay sa ating profile na ang Bible ang ating favorite book.

Subalit kung nais nating makakuha ng pakinabang sa Aklat na ito, hindi sapat na sinasabi lamang natin ito. Kaya hayaan nyo akong magbigay ng ilang pamamaraan kung paano tayo makakakuha ng tunay na benepisyo mula sa Bibliya.

I Must Receive the Word of God

Kung nais talaga nating makinabang mula sa Salita ng Dios, dapat natin itong tanggapin sa ating mga buhay.

Sa ating teksto ay gumagamit si Santiago ng isang ilustrasyon ng isang binhi at isang lupa. (...receive with meekness the engrafted word). Sa Matthew 13, binigyan tayo ng Panginoon ng isang talinhaga na kapareho ang klase. Sinasabi Niya ang tungkol sa binhi (ang Salita) at sa lupa (ang puso). Paano yun na parehong uri ng binhi ang ginamit, ngunit nagbubunga ng iba’t ibang resulta? Ang sagot ay nasa lupa! Yung isang lupa ay tinanggap ang Salita nang may tamang pag-uugali, habang ang iba ay hindi.

How do I receive the Word with right attitude?

1. Be careful - Jas 1:19  Wherefore, my beloved brethren, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath:

Maging mabilis na makinig. Ibigay ang iyong buong atensyon. Maging alerto. Don’t miss the message!

2. Be calm - Jas 1:19 …slow to wrath.

A relaxed attitude increases receptivity. Kung ikaw ay relaxed, mas kaya ng tao na makipag-usap sa’yo nang higit at kaya mong makaintindi nang malinaw. Sa kabilang banda, kung tayo ay galit, balisa, nagdaramdam, mapait, nagiging balakid/harang ito sa pagpapanatili sa ating mapakinggan ang Salita ng Dios.

3. Be clean - Jas 1:21  Wherefore lay apart all filthiness and superfluity of naughtiness, and receive with meekness the engrafted word, which is able to save your souls.

Nangangahulugan ito na pagtigil sa paggawa ng anumang imoral o masama. Bago ka makapagtanim ng isang binhi, mahalaga na bunutin muna ang mga damo. Ang mga damo ay nagiging balakid sa paglago ng halaman. Kapag tayo’y may kasalanan sa ating mga buhay, hinaharangan nito ang pakikinig ng Salita. Pinipigilan ng kasalanan ang Salita ng Dios na lumapit sa ating mga puso. Kaya hangga’t hindi tayo malinis, hindi tayo masyadong makikinabang mula sa Salita.

4. Be compliant.  Jas 1:21  ..and receive with meekness the engrafted word,..

Ito ay nangangahulugan na pagtanggap nang may kababaan ng loob. Ito ay nangangahulugang yung pwedeng maturuan, mapagpakumbaba, at bukas sa pagbabago. Huwag kang umakto na parang alam mo na ang lahat. Kapag iniisip mo na alam mo na lahat, mawawalan na ng silid para sa Salita na bigyang-pakinabang ka sa iyong buhay-Kristiano.

I Must Reflect on the Word of God

Jas 1:23  For if any be a hearer of the word, and not a doer, he is like unto a man beholding his natural face in a glass: 24  For he beholdeth himself, and goeth his way, and straightway forgetteth what manner of man he was.

Gumagamit dito si Santiago ng ilustrasyon ng isang salamin. Ang Salita ng Dios ay tulad ng isang salamin. Ang gamit ng salamin ay para suriin ang ating mga sarili. Anong silbi ng salamin kung matapos mong makita ang iyong sarili, ay wala ka namang gagawin patungkol dito?

Ang Salita ng Dios ay isang salamin ay kailangan nating gunitain!

Binibigyan tayo ni Santiago ng tatlong praktikal na mga paraan sa kung paano magbubulay-bulay sa Salita:

1.      Read it. Jas 1:25  But whoso looketh into the perfect law of liberty, and continueth therein, he being not a forgetful hearer, but a doer of the work, this man shall be blessed in his deed.

Ito’y nangangahulugan na dapat ay hindi tumigil sa pagtingin. Hindi lang ito basta pagbabasa, kung mas mailalarawan pa ng mga salitang research at investigation. Ang salitang look ay na nangangahulugang to stoop down and gaze in.

May dalawang paraan ng pagtingin sa salamin. Maaari kang sumulyap rito (glance), o tumitig rito (gaze). Kapag sumulyap ka lang, mabilis ka lang na aalis at kakalimutan kung ano ang iyong nakita. Ngunit hindi iyon ang gustong gawin natin ng Dios kapag nagninilay-nilay tayo sa Kanyang Salita. Nais Niya na tayo’y tumitig rito (pagmasdan ito nang mabuti). Magbigay ng mas mahabang oras/atensyon/tuon sa Salita.

Maraming mga Kristiano, para lamang masabi na nag- “quiet time,” ay susulyap lamang sila sa kanilang Biblia, at yun na yun. Hindi iyan ang ibig-sabihin natin kapag sinasabi nating I Must Reflect on God’s Word.

May isang magandang aklat akong natapos ilang buwan ang nakalilipas na pinamagatang Bible Study Methods. Sa aklat na iyon, ang awtor ay nagmungkahi ng siyam na bagay na dapat tingnan habang nagninilay-nilay sa Salita.

Gumamit siya ng isang acronym para rito para madaling maalala:

S – Is there a Sin to confess  

P – Promise to claim

A – Attitude to change

C – Command to obey

E – Example to follow

P – Prayer to be prayed

E – Error to avoid

T – Truth to believe

S – Something to praise God for

Simula noong matutunan ko ito, ginagamit ko na ang pattern na ito para magnilay-nilay sa Salita.

2.      Review it.  Jas 1:25  But whoso looketh into the perfect law of liberty, and continueth therein..

Ito ay pagbabasa ng Biblia at pag-iisip tungkol dito nang paulit-ulit. Pagbubulay-bulay ang tawag dito ng Biblia. Ang pagbubulay-bulay ay nangahulugang pag-iisip nang seryoso tungkol sa isang bagay nang paulit-ulit.

Kung alam mo kung paano mag-alala, alam mo kung paano magbulay-bulay. Kumuha ka ng isang negatibong ideya at isipin mo ito nang paulit-ulit, iyon ay tinatawag na “worry” o pag-aalala. Ngunit kung kinuha mo ang Salita ng Dios ay pinag-isipan mo ito nang paulit-ulit, ito ay tinatawag na “meditation” o pagbubulay-bulay.

Psa 119:97  MEM. O how love I thy law! it is my meditation all the day.

The Lord told Joshua Jos 1:8  This book of the law shall not depart out of thy mouth; but thou shalt meditate therein day and night..

Maaaring ikaw ay nagmamaneho, ngunit ikaw ay nagbubulay-bulay; maaaring ikaw ay nagluluto/naglilinis ng bahay/naglalaba ng mga dami, ngunit ikaw ay nagbubulay-bulay. Dapat tayong magsanay na pagbulay-bulayan ang Salita ng Dios.

3.      Remember it. Jas 1:25  But whoso looketh into the perfect law of liberty, and continueth therein, he being not a forgetful hearer..

Dito na pumapasok ang kahalagahan ng Scripture memorization. Kabisaduhin mo ang mga kasulatan sa iyong isip at ingatan ito sa iyong puso. Sinabi ng psalmista, Thy word have I hid in my heart that I might not sin against thee.

Huwag mong tingnan ang pagkakabisado na isang pabigat. Dapat blessing ang memorization, hindi burden.

And speaking of remembering, sila na nanag-take note ay may malaking lamang sa mga iba na hindi. Meron silang mababalikan na material in case makalimutan nila ang mensahe na kanilang napakinggan before.

So those are the practical ways to Reflect on the Word: Read it, Review it, and Remember it.

Para sa panghuling bahagi, kung nais nating mapagpala ng Salita ng Diyos, kinakailangan nating tumugon sa Salita ng Diyos!

I Must Respond to the Word of God

Going back to the book of James, Jas 1:22 But be ye doers of the word, and not hearers only, deceiving your own selves.

Huwag lang basta makinig sa Salita—sanayin ito, isabuhay ito, kumilos ayon dito, at gawin kung ano ang sinasabi nito!

May mga Kristiano na gusting ma-church, making sa mensahe, ngunit umaalis sila nang walang intensyon na tumugon sa anumang napakinggan nila.

Sinasabi ni Santiago na dinadaya natin ang ating mga sarili kung hindi natin hahayaan ang Salita na baguhin tayo. May mga Kristianong nag-iisip na sapat na ang biblikal na kaalaman upang lumago. Ngunit sa nakikita natin, ang sukatan ng pagiging malago ay hindi kaalaman—ang sukatan ng pagiging malago ay ang karakter.

May mga Kristiano na nag-iisip na sila’y mga ispiritwal na higante dahil sa dami ng biblikal na impormasyon sa kanilang ulo, ngunit sa paningin ng Dios sila ay mga ispiritwal na kutong-lupa, mga wala pa sa gulang, sapagka’t hindi nila matutunan na tumugon sa kanilang nalalaman.

Dapat natin alalahanin na ang kaalaman ay nagdadagdag ng responsibilidad. Kapag mas marami tayong alam, mas mrami tayong pananagutan. Sinabi ni Jesus, To whom much is given, much is required. Sinabi ni Santiago, To him who knows to do good and doeth it not, it is sin.

Kaya ang tanong sa atin ngayon ay ito, “Ano ang gagawin ko sa aking nalalaman? Ako ba ay tumutugon sa Salita ng Dios?”

Naalala ko na may nabasa akong kwento tungkol sa isang myembro ng church na dumating nang huli isang Sunday ng umaga. Habang siya’y nakaupo sa tabi ng isa pang myembro, tinanong niya ito nang mahina, “Tapos na pa yung preaching?” Matalinong sumagot ang myembro sa kanya at nagsabi, “Na-preach na yung message, pero hindi pa natin nagagawa!”

Kaya mga Kristiano, kung nais talaga nating makinabang mula sa ating Biblia, umaasa ako na maaalala natin ang tatlong simpleng mga hakbang na ito: Receive the Word, Reflect on the Word, and Respond to the Word. bdj

Ang article na ito ay sinulat ni Bro. Reyvie Manalo, at pinublish originally sa Facebook in three parts under the same title. Isinalin nang buo sa Tagalog ni Bro. Elijah Abanto.

Si Bro. Reyvie ay dating myembro ng Capitol BBC, at aktibong myembro na ng Calvary Baptist Church sa Dubai, UAE. Kasama niyang nakikinabang sa Biblia ang kanyang asawang si Rio at anak na si Hannah.

The Bible: Does It Really Change You?

by Elijah Abanto

May dalawang klase ng mga bigong Kristiano.


Akin itong natutunan sa mga kapwa ko Kristiano sa iglesia at maging sa aking sariling buhay. Una ay ang Kristianong alam niya na may pagkukulang siya sa Panginoon ngunit tingin niya ay hindi niya ito kayang pagtagumpayan. Pangalawa ay ang Kristiano na hindi alam na may pagkukulang siya sa Panginoon at tingin Niya ay kaya Niyang pagtagumpayan ang lahat ng “pagsubok,” ika nga. Ngunit iisa lamang ang dahilan kung bakit sila mga bigo—at may kaugnayan ito sa Biblia, ang Salita ng Dios. Mayroong at least tatlong ibinibigay na utos ang Dios sa atin patungkol sa Kanyang Salita: basahin ito, pagbulay-bulayan, at tuparin ito sa ating buhay.

Read. Sanay ako’ng magtanong sa aking mga estudyante sa Sunday School o kahit na lang sa mga ka-eskwela ko sa Bible school kung nakapag-devotion na sila nung umaga. Iniisip ko na ang lesson ng “Daily Walk” ay naturo na sa kanila, at siyempre sa mga Bible student, Bible student sila eh! But then, 90% of the time—ito ang kanilang sagot: Hindi. Ang pagbabasa ng Biblia ang isa sa mga pinakasimple (kung hindi pinakamadali) na utos ng Dios sa atin. Sabi sa 1 Timothy 4:13, “Till I come, give attendance to reading, to exhortation, to doctrine” (emphasis mine). Sa unang bahagi ng Revelation 1:3, “Blessed is he that readeth … the words of this prophecy.” At kung hindi pa sapat ito sinasabi rin sa Isaiah 34:16a, “Seek ye out the book of the Lord, and read.” Oo, pinakasimple, pinakamadali, ngunit, isa rin sa mga pinakamadaling suwayin ng isang tipikal na Kristiano. Mas madali pang sundin ang utos na “magtrabaho” (2 Thessalonians 3:10) - na sa tingin ko nga’y baka hindi naman talaga nakita ng karamihan ng mga Kristiano ang talatang ito sa Biblia, ngunit sinusunod, ginagawa—kaysa ang umupo sa isang tabi at, magbasa. Napatunayan ko pa ngang kayang ipagpalit ng isang Kristiano ang kanyang pagbabasa ng Biblia sa pagpasok sa trabaho, ngunit hindi kayang ipagpalit ang pagpasok sa trabaho (o sabihin natin, pagpasok sa school) sa pagbabasa ng Biblia. Siyempre, hindi ka makakahanap ng Kristianong magpapa-late sa trabaho o school dahil kailangan niya pang magbasa ng Biblia! Tatanungin sila kung bakit ganun, “Mahalaga kasi ito eh, kailangan.” Iniisip ko kung ang pagbabasa ng Biblia ay hindi. Hindi nakapagtataka kung parating bigo at hindi lumalago ang isang Kristiano, dahil kahit na pagdampot ng Aklat na ito at pagbabasa nito ay hindi pa magawa.

Ngunit kung tayo’y magtatagumpay, dapat tayong magbasa ng Biblia. Ang salitang “read,” “reading,” at “readeth” ay mababasa mo ng 80 beses sa 76 na talata sa Biblia, at bukod sa mga kaunting talata na tumutukoy sa pagbabasa ng isang sulat, lahat na ng ibang talata ay tumutukoy sa pagbabasa ng Kasulatan. Mababasa mo sa Lumang Tipan na nagbabasa sila ng Biblia dahil nais nilang magtagumpay sa kung anumang trabaho o pagsubok na nakaharap sa kanila. Ang hari ay inutusan na magbasa ng Biblia (Deuteronomy 17:19). Nung sina Joshua ay nagtayo ng altar sa Panginoon, nagbasa sila (Joshua 8:34-35). Nung nais ni king Josiah na manumbalik ang mga Israelita sa Panginoon, maging si Nehemiah, sila’y nagbasa muna ng Kasulatan! (2 Kings 22:8, 10, 16, 23:2; Nehemiah 8:3, 8, 18, 9:3, 13:1). Bago muna magtagumpay ang kanilang gawain, nagbabasa muna sila ng Biblia. Dito nakita nila ang kanilang mga pagkukulang, at sa tulong din nito kaya naitatama na nila ang kanilang buhay sa Panginoon.

Sa Bagong Tipan naman, madalas mong mababasa ang “read” sa kaisa-isang tanong ni Jesus, tungkol sa Salita ng Dios: “Have ye never read…?” (Matthew 12:3, 5; 19:4; 21:16, 42; 22:31; Mark 2:25; 12:10, 26; Luke 6:3) “Hindi niyo ba nabasa?” Nakakahiya ang tanong na ito kung ito’y sasabihin pa sa isang Kristiano. “Hindi niyo ba nabasa?”

Meditate. Hindi natatapos sa pagbabasa lamang ang buhay-Kristiano. Madalas kung magbabasa man tayo ay para lamang tayong mga bagyo na dumadaan sa isang lugar at mawawala na rin bigla. Nakakapagbasa tayo ng Tagalog o English, pero hindi ko alam kung nauunawaan natin lahat ng binasa natin. Kung, ikaw, Kristiano, ay nagbabasa ng Kasulatan, araw-araw, tama iyan. Ituloy mo lang iyan. Ngunit kung ikaw ay nagbabasa lamang at hindi nagme-meditate, ibig-sabihin, ay nagbubulay-bulay sa iyong nabasa, malaki ang nami-miss mo. Ngunit sabi sa Joshua 1:8, “… thou shalt meditate therein day and night...” Sabi rin sa 1 Timothy 4:15, “Meditate upon these things; give thyself wholly to them; that thy profiting may appear to all.”

Nung hinanap ko ang mga talata tungkol sa pagbabasa, natutuwa ako sa ilang natagpuan ko. Kadalasan kong nababasa na kasama ng pagbabasa ang pang-unawa (“understand”) rito o paliwanag (Nehemiah 8:8; Daniel 5:7; Ephesians 3:4; Habakkuk 2:2; Matthew 24:15; Mark 13:14). Ang ating nababasa ay walang kabuluhan kung hindi ito naiintindihan. Kaya kailangan ng meditation.

Si David, na tinatawag na “a man after God’s own heart” (Acts 13:22) ang sumulat ng halos-lahat ng Book of Psalms, at makikita natin sa aklat na ito ang pinakamaraming pagbabanggit ng salitang “meditate” (9 sa 14 na beses na binanggit ito sa Kasulatan). Basahin mo ang mga sumusunod: Psalm 1:2; 63:6; 77:12; 119:15, 23, 48, 78, 148; at 143:5. Ang tunay na lalaki sa puso ng Dios ay ang tao na pinag-iisipan kung ano ang gustong sabihin ng Dios patungkol sa kanyang nabasa.

Kaya tayo nagsasawa sa pagbabasa ng Biblia ay dahil hindi natin ito talaga maunawaan. Pakiramdam kasi natin para tayong nakikipag-usap sa isang taong iba ang linggwahe. Oo, naiintindihan natin yung English, yung Tagalog, pero yung pinakamensahe, parang hindi. At talagang manghihinawa ka talaga kung ganon. Ngunit ang dahilan lamang kung bakit ay kawalan ng meditation. Para tayong tulad ng mga nasa talatang ito, galing sa Isaiah 29:11-12:



And the vision of all is become unto you as the words of a book that is sealed, which men deliver to one that is learned, saying, Read this, I pray thee: and he saith, I cannot; for it is sealed: And the book is delivered to him that is not learned, saying, Read this, I pray thee: and he saith, I am not learned.



Sa mga matatalino ibinigay para basahin, ang sagot ay, “May selyo yan eh.” Sa mga hindi nag-aral ibinigay para basahin, ang sagot ay, “Wala akong pinag-aralan.” Sa ibang mga salita, “Hindi ko babasahin yan kasi hindi maintindihan!” Hindi nila alam na sa gabay ng Banal na Ispiritu sa pamamagitan ng meditation, ay “maaalis na ang selyo” ng Kasulatan at mauunawaan ito kahit ng isang walang pinag-aralan.

Maraming Kristiano ang naghahanap sa Biblia ng isang partikular na talata tungkol sa isang bagay at natatapos na bigo kahit na “tutuklawin” na sila nung talatang hinahanap nila. Ang dahilan? Binasa lamang, hindi pinagbulayan. Parang pagkain na isinubo at nilunok na lang bigla, imbes na nguyain—kaya yung sarap nung pagkain ay parang hindi nalasahan. Kung nagme-meditate man tayo ay hindi ang kasulatan kundi mga problema sa buhay. Sabi nga sa Isaiah 33:18, “Thine heart shall meditate terror”! Magbubulay-bulay pa rin naman tayo kahit hindi Bible, pero kung hindi ang Biblia, ano?

Dito papasok ang prayer. Madalas na panalangin ang kinatatapusan ng pagbubulay-bulay. Kapag naisip mo na ang nais ipaunawa ng Panginoon sa’yo, kadalasan mong magiging reaksyon ay ang kausapin Siya, humingi ng tawad kung may pagkukulang, humingi ng lakas para masunod ang anumang utos doon, o magpasalamat sa Kanya sa katotohanang ipinakita Niya sa iyo. Ang meditation ay tulay sa pagitan ng pakikipag-usap sa atin ng Dios (pagbabasa ng Bible) at pakikipag-usap natin sa Dios (pananalangin).

Change. Kapansin-pansin rin sa mga talatang nakita ko tungkol sa pagbabasa ay ang aksyong kasunod nito. Ang pinakaunang talatang may salitang “read” ay ang Exodus 24:7, kung saan binasa ni Moises ang batas ng Panginoon sa mga tao. At alam niyo ba ang tinugon ng mga Israelita? “All that the LORD hath said we will do, and be obedient.” That should be enough. Ipinapakita lamang nito na hindi nagsasalita ang Dios nang wala lang; hindi, nais Niyang gawin at sundin natin ang utos o prinsipyo na nakapaloob sa talatang binasa o pinagbulay-bulayan natin. Ang hari ay dapat na magbasa ng Biblia “that he may learn to fear the LORD his God, to keep all the words of this law and these statutes, and do them” (Deut. 17:19). Nang basahin kay haring Josiah ang aklat ng Panginoon, nakita niya ang pagsuway ng kanyang bansa, “And it came to pass, when the king had heard the words of the law, that he rent his clothes” (2 Chr. 34:19). Karugtong pa nito ay ang personal na pagbabasa sa publiko ng hari at paggawa ng kasunduan sa Panginoon na susundin Siya nang buong puso, buong kaluluwa. (2 Chr. 34:29-32). Pagkatapos noon ay inalis niyang lahat ang mga diyos-diyosan sa kanyang kaharian, “And all his days they departed not from following the LORD, the God of their fathers” (v. 33).

Habang binabasa ko ang mga talatang ito, hindi ko maiwasang umiyak. Nakita ko ang aking kasalanan, at mula rito ay humingi ako ng tawad sa Panginoon sa aking pagbabaya ng pagbabasa ng Kanyang Salita, pagbubulay-bulay rito at pagsunod sa anumang ipinag-uutos nito. Humingi ako ng tulong sa Kanya para magawa ko na ang mga ito nang tuluy-tuloy.

Hindi ko alam kung naaapektuhan ka na rin ng iyong binabasa. Nararamdaman mo ba ang Panginoon na nakikipag-usap sa iyo? Nakikita mo na ba kung mayroon kang pagkukulang sa Kanya sa bagay na ito? Kumikilos na rin ba ang Dios sa iyo sa mga oras na ito?

Kung ganon, nakita mo na kung ano ang nagiging epekto kapag nagbabasa ka at nagbubulay-bulay. Yan ang mararamdaman mo kapag nagbabasa ka at nagbubulay-bulay ka ng Salita ng Dios. Nais mong magbago, kumilos, gumawa—ayaw mo nang magpatumpik-tumpik pa; ayaw mo nang manatili sa gitna ng kawalang-kahulugan na buhay na kinatatayuan mo ngayon. Ayaw mo nang maging bigo. Gusto mo nang magbago, kumilos, gumawa—gusto mo nang magkaroon ng silbi, ng kahulugan, ang buhay mo! Gusto mo nang lumapit sa Kanya, humingi ng lakas, tulong, kapangyarihan, pagpupuspos, upang magawa mo na ang Kanyang sinasabi. Yan ang nararamdaman ko ngayon. Ikaw din ba?

Read. Meditate. Change. Sa totoo lang, ito ang sikreto sa matagumpay na buhay-Kristiano. Kapag ikaw ay nagbasa, nagbulay-bulay, at nagbago, asahan mo—hindi na magiging katulad ng dati ang buhay mo. Magkakaroon ng sigla, tibay at kakaibang ganda ang buhay na dating patay, mahina at puno ng kasiraan. bdj